• ไปดูซะหน่อย อย่าให้เสียเที่ยว

การเดินทางครั้งนี้เราเลือกที่จะใช้บริการของกาตาร์แอร์เวย์ Qatar Airways ซึ่งลักษณะการเดินทางนั้นจะต้องมีการเปลี่ยนเครื่องที่เมืองโดฮาของกาตาร์ Doha, Qatar ก่อน แต่คร้าบแต่..ทางเจ้าหน้าที่ของกาตาร์ ก็ได้แจ้งเรามาว่าไฟลท์ที่ได้ทำการจองไปถูกยกเลิก และจะต้องเปลี่ยนไปนั่งเครื่องบินอีกลำ 

• คนเขียนเองจ้า

แน่นอน สิ่งที่ต้องเปลี่ยนไปด้วยก็คือเวลา จากที่จะได้ออกบินอำลาบางกอกตอน 19.20 น.ก็ต้องขยับเป็น 20.20 น.และสิ่งที่แย่ไปกว่านั้นคือ นี่เป็นการบินเดี่ยวครั้งแรกของคุณนายแม่ โดยที่ไฟลท์บินนั้นไม่ใช่การบินไทย เรานั่งแยกกัน ห่างประมาณหนึ่งแถว ไปทางด้านหลัง ซึ่งคุณแม่นั้นก็ค่อนข้างดูจะกังวลมากเพราะกลัวฟังภาษาอังกฤษไม่ออก ที่นั่งก็สลับไม่ได้เพราะไฟลท์แน่นมาก แต่พอถึงเวลาจริงๆก็ไม่มีอะไรน่ากังวลมากนัก เพราะแอร์โฮสเตสที่ดูแลโซนที่เรานั่งอยู่นั้นเป็นคนไทย 

• อุโมงค์บันไดเลื่อนที่ยาวมากๆ สนามบินชาร์ลเดอโกล

• ทางเดินในหลอดแก้ว ที่สนามบินชาร์ลเดอโกล

00.50 น.ในที่สุดก็เดินทางถึงโดฮา ไฟลท์นี้ดีเลย์ค่อนข้างจะหนักหน่วงมาก ไม่ว่าจะเป็นรอบแรกที่ดีเลย์จากการยกเลิกไฟลท์ พอมาถึงโดฮายังโดนสั่งให้บินวนรออีก การจราจรที่รันเวย์คงจะหนาแน่น และเคราะห์ซ้ำกรรมซัด นอกจากความล่าช้าที่เล่ามาทั้งหมดแล้ว มันยังมีสิ่งหนึ่งที่ไม่ได้ดีเลย์ไปด้วย ไฟลท์โดฮาไปสนามบินชาร์ลเดอโกล Paris Charles de Gaulle เวลาของมันยังคงเดิมเป๊ะ 01.15 น.ใช่แล้วครับ อ่านไม่ผิดหรอก ทันทีที่ประตูเครื่องเปิด เปรียบเสมือนเสียงลั่นไกปืน ส่งสัญญาณให้นักวิ่งจากหลายๆชาติ ต้องใส่เต็มข้อ ล่อเกียร์หมา วิ่งกันสุดชีวิตเลย 

• ถนนที่นี่ไม่มีสะพานข้ามแยก แต่เป็นอุโมงค์ใต้ดิน

6.30 น.เดินทางถึงสนามบินชาร์ลเดอโกล เป็นการเหยียบแผ่นดินยุโรปครั้งแรกในชีวิต เช้าวันนี้ก็จะเดินทางเข้าปารีสเลย สำหรับการเดินทางก็จะเป็นรถบัสเนี่ยแหละ เพราะมันจะได้เห็นถนนหนทาง และบ้านเมืองเขาว่าต่างจากเรามากไหม ซึ่งก็ต้องบอกเลยว่า ค่อนข้างที่จะสกปรกนะ ขยะเต็มไปหมด 

• ปารีสรถติดแต่เช้าเลย

ปารีสรถก็ติดตั้งแต่เช้า นึกว่าอยู่กรุงเทพฯซะอีก จุดเด่นหลักๆของถนนที่นี่ก็เห็นจะเป็นการที่ไม่มีสะพานข้ามแยก ที่นี่เขาจะเอาลงใต้ดินหมดเลย ด้วยเหตุผลที่ว่าจะได้ไม่บดบัง ทัศนีย์ภาพของเมือง ซึ่งก็เป็นเรื่องจริง มันทำให้เรามองเห็นตึกรามบ้านช่องเขาได้อย่างชัดเจน

• ประตูชัย

จุดหมายหลักๆของวันนี้ก็คือ ประตูชัย Arc de Triumph, หอไอเฟล Eifel Tower, ล่องเรือชมแม่น้ำแซน Seine จบด้วยช็อปปิ้งที่แกลเลอรี่ลาฟาเย็ต Galeries Lafayette และทุกอย่างก็คงจะเป็นไปตามแพลนนั่นแหละ ถ้าเราไม่เจอเหล่าผู้ชุมนุม “กั๊กเหลือง” ที่ออกมาประท้วง ประธานาธิบดี มาครง

 

• ซะหน่อยนะ ลูกชายกับคุณนายแม่และประตูชัย

ถึงจุดหมายแรกบริเวณประตูชัย นี่ก็เป็นจุดนึงที่เราได้เห็นภาพข่าวว่าเขาประท้วงกันที่นี่รุนแรงมาก แต่พอมาถึงจริงๆกลับโล่ง ไม่มีการชุมนุมอะไรทั้งนั้น ผิดกับที่เราเห็นในข่าวเลย ส่วนของประตูชัยนั้นก็ยิ่งใหญ่สมชื่อประตูชัยเลย สูงประมาณตึก 3 ชั้นได้ ตั้งอยู่ตรงกลางถนนเป็นลักษณะของวงเวียน จากตรงนี้เราสามารถเดินเข้าสู่ถนนที่มีชื่อเสียงอีกสายหนึ่งของปารีสได้ นั่นคือถนนชองส์เอลิเซส์ Champs-Élysées หากใครนึกภาพไม่ออกว่าเป็นยังไง ก็ให้นึกถึงถนนราชดำเนิน ที่อลังการกว่านั้นซักสองเท่า ซึ่งจริงๆแล้วที่นี่ก็เป็นต้นแบบของถนนราชดำเนินนะ

• ดูเหมือนเจ้าหน้าที่เดินแจกใบสั่งนะ ใช่มั้ยครับ ผู้รู้วานบอกที

สำหรับการท่องเที่ยวที่นี่ สิ่งหนึ่งที่โดนเตือนมาตลอดก็คงจะเป็นเรื่องอาชญากรรมเนี่ยแหละ ว่ามีการล้วงกระเป๋า อะไรแบบนั้น แล้วก็มีจริงๆ เห็นกับตา ไม่ว่าจะนักท่องเที่ยวหรือคนพื้นที่ก็โดนเหมือนกันหมด โดยพวกนี้จะมือไวมาก รู้ตัวอีกทีคือมันหายไปแล้ว 

• รถจากโครเอเชีย Croatia ของคณะเรา วิ่งได้ทั่วสหภาพยุโรป

อีกลักษณะนึงก็คือจะเป็นแก็งค์วัยรุ่นเดินถือป้ายกระดาษมาขอลายเซ็นของเรา โดยในกระดาษระบุข้อความว่า คุณยินดีที่จะบริจาคเงินให้เขา ซึ่งมันไม่ใช่แค่ 5-10 ยูโร Euro แต่เป็นร้อยครับ ถ้าเกิดคนไหนพลาดเซ็นขึ้นมานี่เกมส์เลย เพราะถ้าเกิดเรื่องถึงตำรวจจริงๆ ฝ่ายผิดก็ยังคงเป็นเรานะ เพราะเราเป็นคนเซ็นเอง และมันไม่ได้มีแค่นั้น ไอ้ป้ายที่มาขอลายเซ็นนี่ก็ส่วนนึง จากที่เล่าไว้ พวกนี้มักจะมาเป็นกลุ่มเสมอ พร้อมเข้ามาล่อซื้อทุกเมื่อ เพราะพวกนี้จะเข้ามาล้อม คนนึงก็ทำเป็นพูดคุยขอลายเซ็น แต่คนอื่นก็ดูลาดเลา และล้วงกระเป๋าเรา คือเอาง่ายๆถ้าเจอแบบนี้ เดินหนีเลยชัวร์ที่สุด นี่ขนาดเพิ่งลงมาถึงที่แรกยังโดนต้อนรับขนาดนี้ ที่ต่อๆไปนี่หลอนไปหมดแน่ จะเดินไปไหน หรือใครเดินเข้ามาใกล้ๆนี่ระแวงหันขวับไปหมดแน่นอน..โปรดติดตามตอนต่อไป

• ตึกรามบ้านช่อง ถนนชองส์เอลิเซส์

• ห้องน้ำอยู่ในหลุมนี้นะครับ

• โปรดติดตามตอนต่อไป